Tijdens de restauratie van het gebouw De Vergulde Swaen, Rotterdamseweg 55, zijn er opgravingen uitgevoerd (2001) in de ruimte die nu onze Stijlkamer is, waardoor we meer te weten konden komen over de historie van dit pand.
Voordat de huidige vloer werd gelegd, is er gegraven om iets van de geschiedenis van het pand te achterhalen. Toen men de houten vloer verwijderde voor het aanleggen van een drainagebuis, kwamen wij een laag zand met daarin zeer veel scherven tegen. Het waren vooral scherven die men daar waarschijnlijk had gestort tijdens een verbouwing aan het begin van de 19e eeuw. Onder deze laag kwamen wij een plavuizen vloer tegen uit de 18e eeuw, toen dit pand een herberg was. Enkele van de plavuizen tegels te zien zijn voor de haard in de stijlkamer. De plavuizen waren te kwetsbaar om de vloer in zijn geheel te bewaren.
Aan de randen van de kamer kwamen twee kelders te voorschijn, waarvan er een geheel volgestort was met aarde. Toen deze werd uitgegraven bleek dat deze zeer diep was geweest. De resultaten van deze opgraving, welke overigens bemoeilijkt werd doordat elke dag de put vol met water stond wat steeds weggepompt diende te worden, zijn deels te bewonderen in een vitrinekast.
In een van de wanden zat een dichtgemetselde nis. Helaas kon niet bekeken worden of het een doorgang was, vanwege een betonnen vloer aan de andere zijde van de muur. Hetzelfde was het geval met een zware fundering die haaks op deze muur onder de betonnen vloer door liep.
Op zo'n twee meter diepte kwam een klinkerstraatje tevoorschijn, welke gedateerd is op ongeveer drie eeuwen terug. Dit geeft aan dat er rond 1700 een klein straatje is geweest of een bebouwing waarvan de vloer met klinkertjes was belegd. Omdat er ook twee houten palen werden gevonden, is de aanwezigheid van een stal een optie. Boven op die vloer was echter weer een gemetseld gewelf te zien, wat kan duiden op een oude kelder. Uit deze "put" kwam een aantal bijzondere voorwerpen te voorschijn, waarvan het spectaculairste een stukje gebrandschilderd glas is. Op de bodem (ongeveer twee meter diep) werd een aantal middeleeuwse (14e eeuwse) scherven gevonden wat bewijst dat er op deze plek al tijdens de middeleeuwen bewoning was.
