De kerk van Groote Lindt is pas sinds 2000 een rijksmonument. Het is gebouwd op de plaats van het in 1912 afgebrande kerkgebouw. Dit was een bakstenen kruiskerk, daterende uit de 15e eeuw met ondiepe dwarsarmen, een driezijdig gesloten koor en een westtoren uit de 13e eeuw. De klok dateerde uit 1529 en hangt nu hergoten in de huidige toren.

Voor het ontwerp van de nieuwe kerk liet de architect J.F.L. Fourring zich inspireren door de romaanse tijd (circa 1050-1200). Deze bouwwerken zijn zwaar en massief, en dat maakt de kerk sober en oud. De kerk is een karakteristiek exemplaar van de neo-romaanse bouwstijl en derhalve de moeite van het bewaren waard. De kerk is opgetrokken vanuit een rechthoekige plattegrond die bestaat uit drie delen (driebeukig). Het zadeldak is bedekt met leien in een zogenaamde maasdekking. Ook de toren is hiervan voorzien. De gevels zijn gemetseld in donkere baksteen en hebben uitkragende plinten. In de zijgevels is het metselwerk verlevendigd met gemetselde kordonlijsten van gele baksteen.

Opmerkelijk is het interieur. Wat bij binnenkomst direct opvalt, zijn het lichtspel door de smalle ramen, de originele beschilderingen van gestileerde plantmotieven in de kapconstructie, de heldere voorstelling van glas-in-lood, de geblokte natuurstenen tegels en het siermetselwerk van gele baksteen. Het orgel dateert ook uit de bouwtijd. De architect en de bouwers moeten veel voldoening hebben gehad bij het maken van zo'n interieur. Er stralen plezier en gevoeligheid uit die in tegenspraak lijken tot de sombere en haast afwerende buitenkant.

Zie ook de Lindtse kerk in de Zwijndrechtse Monumenten Database, elders op deze website.

Kijk voor meer informatie over de kerkgemeente op: www.lindtsekerk.nl.