In het gehucht Meerdervoort stond reeds voor 1570 de bekende herberg De Steenen Kamer, waar ook het gemeentebestuur van Meerdervoort alsmede het dijkscollege van de Zwijndrechtse Waard vergaderde. Ook werd er recht gesproken. Het stond bekend als "alleraangenaamst gelegen en als uitspanningsoord gunstig bekend". Er lag tevens een "welbezocht veer voor voetgangers over de Oude Maas op Dordrecht". Ook was er een kolfbaan. Van Ollefen beschrijft het in 1795 als volgt: "Zij wordt het meest bezocht op Pinxter, wanneer het te Zwijndrecht kermis en paardemarkt is: alsdan weeten vooral de Dortenaaren er zig nog op zijn oud Hollandsch te vermaaken, en zig lustig te spiegelen in den rondgaanden pokaal: de Steenekamer wordt ook veel gebruikt tot het aanleggen van bruiloften, en maaltijden, onder de aanzienlijkste opgezetenen." Maar evenzeer was het een geliefkoosd oord voor de gewone man.
De herbergier van De Steenen Kamer was tevens veerschipper van "Het veer op den Mijl", en veel Dordtenaren kwamen via dit veer kolven op de kolfbaan van De Steenen Kamer, of kwamen wandelen rond de ridderlijke hofstede Meerdervoort en in de bosrijke omgeving van de Oude Maas. Het veer op de Mijl of het "Stads ledige erf" , waarvoor de ambachtsheer in 1777 octrooi van de Staten had gekregen, was een geduchte concurrent van het officiële veer. Het kwam in 1867 in bezit van de gemeente Zwijndrecht die het twee jaar later overdeed aan Dordrecht. Herbergier van de Steenen Kamer was in 1830 Cornelis van Sandeling. Hij huurde de herberg in ieder geval tot 1831 voor Hfl. 550,- per jaar. In 1835 klaagt deze over het "verregaand misbruik van het overzetten van passagiers door onbevoegden uit de zoogenaamde Westkeetsche haven". In 1848 laat de Amsterdamse bankier Julius Bernhard Sichel, die dan eigenaar is van de Heerlijkheid, het Huis alsmede De Steenen Kamer afbreken.
Waarom de herberg "De Steenen Kamer" heette, is een gok. Hoewel de meeste middeleeuwse boerderijen van hout waren, stonden er in de Zwijndrechtse Waard opmerkelijk genoeg minimaal drie deels uit baksteen bestaande hoeven bekend; de zogenaamde " steenen camers". Zowel Develstein, Meerdervoort als de Waelneshoeve in H.I.Ambacht worden in oude geschriften zo omschreven. Mogelijk is deze boerderij in Meerdervoort de latere herberg. Hoewel de herberg te zien is op Cuyps schilderij uit 1652, is het niet gezegd dat het gebouw toen inderdaad als herberg fungeerde. Herberg De Steenen Kamer is de reden van het verblijf van mensen van diverse pluimage. In oktober 1820 waarschuwt de Officier van Justitie te Dordrecht, B.J. Vrythoff, tegen een ultra-liberale Spaanse zendeling genaamd Marino, die zich hier zou ophouden "om ook hier zyn verderfelyke leer te verkondigen". In dezelfde missive verzoekt hij of zich een Engelse geestelijke in de gemeente ophoudt, genaamd William Robert Brown uit Aberdeen, Schotland. In januari 1821 vraagt hij naar een zekere Pierre Latour uit Aurey in Frankrijk.
In oktober 1835 klaagt een gepensioneerd luitenant ter zee eerste klasse over het feit te moeten delen in de dorpslasten door zijn verblijf in de herberg. Aantal biersoorten in Zwijndrecht en elders in de Zwijndrechtse waard, 1400-1500: oestersbier (van de Oostzeestaten, Hamburgerbier, Bremerbier, Wissemerbier, Jopenbier, Engelsbier, Besonsbier. Dunbier – scerpbier en andere smace vaten biers in die herberghe te coop.
Er werd betaald met diverse muntsoorten: De Rhynse gulden, 20 stuijvers tstuk, de Philips (25), Davids (84), Andries (170), Lichte (10), Een Duijt (1/8 stuijver) (of twee penningen; 2 duyten = 1 oortje, 4 duyten = 1 groot, 6 duyten = 1 blank, 8 duyten = 1 stuyver, 10 duyt = 1 braspenning, 5 duyt = ½ braspenning), een Croen (25 stuyvers). De waarde van de muntsoorten werd soms willekeurig vastgesteld en verschilde van dorp tot dorp.
