De Stijlkamer is de "huiskamer" van het museum, waarbij gepoogd is weer te geven hoe een tuindersfamilie leefde in de eerste helft van de twintigste eeuw. In een min of meer vaste expositie van voorwerpen uit de periode 1900 - 1950 wordt de sfeer van "vroeger" neergezet. Bij het ontwikkelen van deze stijlkamer, die overigens niet één bepaalde stijl vertegenwoordigt, is letterlijk vanaf de grond begonnen. Voordat de huidige vloer er in werd gelegd, is er gegraven om iets van de geschiedenis van het pand te achterhalen. Meer informatie over de archeologische vondsten is te vinden bij: Opgraving De Vergulde Swaen.
De kleuren in deze kamer zijn de kleuren zoals ze hoogstwaarschijnlijk honderdvijftig jaar geleden ook waren. In de expositieruimte bleken de oorspronkelijke schuifluiken nog (weggetimmerd) aanwezig te zijn. Deze luiken zijn nog slechts in enkele Zwijndrechtse panden te vinden en getuigden van een zekere welstand van de bewoners. Dankzij de verf die nog op de luiken aanwezig was, konden lambrisering, deuren en schouw weer in oorspronkelijke luister worden hersteld. De luiken in de Stijlkamer, die helaas verdwenen waren, zijn vakkundig nagemaakt. De kasten zijn altijd bedoeld als kast en dienovereenkomstig gebruikt. Bedsteden zijn in deze kamer nooit geweest.
De vitrinekasten aan weerszijden van de schouw tonen gebruiksvoorwerpen uit de eerste helft van de twintigste eeuw.
De eerste kast, vanaf het raam gezien, bevat - van boven naar beneden - onder meer oude bewaarbussen, fotogerei en dergelijke, een oosters theeservies meegebracht door een predikant en voorwerpen uit de bezettingsjaren.
In de tweede kast treft u diverse (klederdracht)mutsen aan en kinderspeelgoed uit vroeger jaren.
De derde kast toont op de bovenste plank bijvoorbeeld een koffiemolen, daaronder scheergerei, een plank het veilingwezen betreffende, verder o.a. het gerestaureerde bord ‘Rivierzicht’ waarvan we graag de herkomst willen weten, en tenslotte onderin schoenen.
De vierde kast bevat echte Zwijndrechtse relikwieën, zoals doosjes, verpakkingen en boekjes van het Zwijndrechtse bedrijfsleven. (Overigens zijn we nog op zoek naar de betekenis en het gebruik van het potje "Schulpjeszalf".) Onderin brokken glas uit de glashut, een ovensteen en twee flessen.
Daarnaast, op de tegen de wand geplaatste kast, staan o.a. diverse objecten van blauw ‘Chinees’ porselein en in de kast serviesgoed en een in de oorlog verborgen radio. De linnenkast is voornamelijk gevuld met textiel en linnengoed.
Verder staat hier de burgemeesterszetel uit het voormalige raadhuis aan het Veerplein en de in 1930 al exclusieve en kostbare grammofoon is tevens een opvallend stuk. Ook ontbreekt het in protestants christelijke huizen vaak voorkomende harmonium niet. Boven het harmonium hangt een olieverfschilderij van Clement Bezemer voorstellende het Pietermankerkje.
In deze kamer worden ook de populaire Wintervoorleesavonden gehouden.
